BCCAP000000000000012ELEC

144 którym, jakkolwiek są obecni bracia, nie ma jednak warunków koniecznych i dostatecznych do erygowania lub utrzymania okręgu. 2. Minister generalny, za zgodą swej rady, po przeprowadzeniu konsultacji z zainteresowanymi konferencjami przełożonych wyższych, może erygować, zmodyfikować lub znieść delegaturę. 3. Delegatura ma swój własny statut, zatwierdzony przez ministra prowincjalnego, za zgodą jego rady. 4. Na czele delegatury stoi brat, który wypełnia swój urząd jako delegat ministra prowincjalnego i wspierany jest przez dwóch radnych. Do niego, na ile to możliwe, należy reprezentowanie delegatury w imieniu ministra prowincjalnego wobec władz kościelnych i cywilnych danego miejsca. 5. Delegat i dwaj radni, zgodnie ze statutem, są mianowani przez ministra prowincjalnego, za zgodą jego rady i po uprzednim wysłuchaniu opinii braci profesów wieczystych delegatury. Delegat nie może być potwierdzony na czas dłuższy niż przewidziany dla gwardiana. 6. Delegatowi, który nie jest przełożonym wyższym, minister prowincjalny powinien przyznać na piśmie konieczne uprawnienia, tak aby uczynić łatwiejszym zarządzanie w wymiarze praktycznym, duszpasterskim i administracyjnym, a także aby mogła zaistnieć pewna autonomia wewnętrznego funkcjonowania grupy, zwłaszcza w perspektywie posługi dla Kościoła lokalnego oraz implantatio Ordinis. 7. Braciom delegatury przysługują wszystkie prawa i obowiązki braci prowincji, do której należą. 8. Bracia innego okręgu, którzy posługują w delegaturze, korzystają z prawa głosu we własnym okręgu. 8/26 Kadencja gwardiana i wikarego trwa trzy lata. 8/27 Gwardiani, stosując odpowiednie środki, niech nie tylko informują, lecz także konsultują się z braćmi co do tematów podejmowanych na kapitule domowej. 8/28 1. W kurii generalnej i prowincjalnej oraz w siedzibie kustosza należy mieć tajne archiwum, gdzie z przezornością i rozwagą powinny być chronione te dokumenty, które wymagają przechowywania w tajemnicy.