BCCAP000000000000012ELEC

131 2/13 Ratio formationis Zakonu daje wskazania ogólne dla formacji w ponowicjacie. Stosując ją w poszczególnych prowincjach czy grupach okręgów, należy opracować spójny program dla kierowania oraz wprowadzania braci w nasze życie. 2/14 Tam, gdzie noszenie habitu naszego Zakonu nie jest możliwe, należy używać prostych ubiorów. W takim przypadku różne okręgi Zakonu niech dadzą odpowiednie wskazania. 2/15 1. Wspólnota lokalna, w czasie określonym przez ministra, po wysłuchaniu jego rady, otrzymawszy wcześniej informacje magistra, niech wspólnotowo omówi kwestię zdatności kandydatów i własnego postępowania wobec nich. 2. W trakcie nowicjatu i przed złożeniem profesji wieczystej bracia o ślubach wieczystych, którzy przez cztery miesiące zamieszkiwali w danej braterskiej wspólnocie formacyjnej, niech wyrażą swoją opinię także przez głosowanie doradcze, w sposób określony przez ministra. 3. Bracia o ślubach czasowych nie powinni być pozbawieni możliwości wyrażenia swej opinii, jednak bez prawa do głosowania. 4. Z każdego z takich spotkań, jak i z wyniku głosowania, jeśli miało ono miejsce, należy przesłać ministrowi relację. 2/16 1. Należy sporządzić dokument o złożeniu profesji, zarówno czasowej, jak i wieczystej, z zaznaczeniem wieku i innych niezbędnych okoliczności, podpisany przez składającego profesję, przez przyjmującego ją oraz przez dwóch świadków. Ten dokument, razem z innymi przepisanymi przez Kościół, powinien być starannie przechowywany w archiwum kurii. 2. Minister niech odnotuje złożenie profesji także w księdze profesji przechowywanej w archiwum oraz, gdy chodzi o profesję wieczystą, niech powiadomi o niej proboszcza parafii, gdzie profes został ochrzczony. 2/17 Przy podejmowaniu współpracy z innymi instytutami należy zawsze chronić podstawowy obowiązek-prawo Zakonu do troski o formację braci, a nadto trzeba ocenić, czy istnieją warunki sprzyjające zawiązaniu i rozwojowi takiej współpracy.