BCCAP000000000000012ELEC

110 7. Na różnych poziomach Zakonu należy odpowiednio ustanowić kompetentne biura, tak aby działalność apostolska przez środki komunikacji była koordynowana, wspierana i stosownie doceniana. Nr 157 1. We wszelkiej działalności apostolskiej zmierzajmy zawsze do jedności naszego życia i działania w praktykowaniu miłości do Boga i ludzi, bo jest ona duszą każdego apostolatu. 2. Pamiętajmy też, że nie możemy wypełnić naszej misji, jeśli nie będziemy odnawiali się nieustannie w wierności naszemu powołaniu. 3. Praktykujmy zatem działania apostolskie w ubóstwie i pokorze, nie przywłaszczając sobie posługi, aby było dla wszystkich oczywiste, że poszukujemy wyłącznie Jezusa Chrystusa. Zachowujmy braterską jedność tak doskonałą, jak chciał Chrystus, aby świat uznał, że Syn został posłany przez Ojca. 4. Żyjąc razem po bratersku, pielęgnujmy życie modlitwy i studium, abyśmy byli wewnętrznie zjednoczeni ze Zbawicielem i – poruszeni mocą Ducha Świętego – dawajmy siebie samych sercem ochotnym i wspaniałomyślnym, aby zaświadczyć wobec świata o radosnej nowinie. Rozdział X: Nasze życie w posłuszeństwie Nr 158 1. Jezus Chrystus, przyjąwszy postać sługi, stał się posłuszny aż do śmierci krzyżowej. W ten sposób, wyzwalając nas z niewoli grzechu, ukazał nam, że ludzka wolność jest drogą posłuszeństwa wobec woli Ojca, a posłuszeństwo jest drogą stopniowego osiągania prawdziwej wolności. 2. W pobożnym zasłuchaniu w Słowo, które stało się ciałem, Kościół, uległy działaniu Ducha Świętego, przez posłuszeństwo wiary odpowiada na zamysł miłości Ojca, który w Synu objawił samego siebie i sprawił, że poznaliśmy misterium Jego woli. 3. Tak więc chrześcijanin w naśladowaniu Jezusa, którego pokarmem było pełnić wolę Ojca, jest wezwany do wzrastania każdego dnia w wolności dziecka Bożego poprzez ufne posłuszeństwo, na którym jest budowana i realizuje się pełnia człowieczeństwa. W ten sposób, porzucając siebie i oczyszczając się z bożków, człowiek otwiera się na horyzonty Bożego życia przez przyjęcie zbawczej woli, która nie upokarza, lecz kładzie fundament i rozwija jego godność.