BCCAP000000000000012ELEC

107 2. Święty Franciszek, herold Chrystusa, za oficjalnym przyzwoleniem Kościoła, przemierzał miasta i zasiewał wszędzie ziarno Ewangelii, głosząc ludowi Bożemu misterium Chrystusa w mowach krótkich i prostych. 3. A zatem my, posłuszni poleceniu Boskiego Mistrza, idąc za przykładem świętego Franciszka i zgodnie z tradycją naszego Zakonu, głośmy słowo Pańskie jasnym językiem, trzymając się wiernie Pisma świętego. 4. Usilnie starajmy się wyryć w naszych sercach słowo Boże, którym jest Chrystus, i ze wszystkich sił oddać Mu siebie samych w całkowite posiadanie, aby to On sam przynaglał nas do mówienia z nadmiaru miłości. W ten sposób będziemy głosić Chrystusa życiem, czynami i słowem. 5. Aby osiągnąć ten cel, starajmy się nieustannie wzrastać w mądrości Chrystusa, której nabywa się nade wszystko żyjąc nią, zwłaszcza poprzez wytrwałą lekturę, modlitwę myślną i pogłębione studium Pisma świętego. 6. Starajmy się, aby każda nasza posługa duszpasterska była przesycona słowem Bożym. Troszczmy się o katechezę wiary, używając metod odpowiednich do potrzeb różnych grup ludzi, wspierając tym samym rozwój kultury przenikniętej wartościami ewangelicznymi. Nr 151 1. W sprawowaniu sakramentów Chrystus uobecnia się wobec wiernych ze swą mocą zbawczą, uświęca ich i buduje swe Ciało, podczas gdy lud Boży oddaje godną cześć Panu, swemu Bogu. 2. Przeto bracia niech będą gotowi udzielać sakramentów, zarówno na mocy swego urzędu, jak też gdy zostaną poproszeni przez duchowieństwo, aby dzięki sprawowaniu misteriów wierni byli wspomagani w karmieniu, umacnianiu i wyrażaniu swej wiary. 3. Pilnie przygotowujmy się do udzielania misteriów Bożych, pragnąc naśladować to, co sprawujemy i upodabniać nasze życie do misterium Krzyża Pańskiego. Ożywiajmy w wiernych życie chrześcijańskie skupione wokół Eucharystii, czerpiąc z tego źródła także dla siebie miłość pasterską, która przynagla nas do ofiarowania siebie dla dobra bliźniego. Nr 152 1. W duchu Chrystusa dobrego Pasterza niech bracia kapłani głoszą miłosierdzie Boże. Niech będą wiernymi szafarzami przebaczenia grzechów, jakie Bóg ofiarowuje w sakramencie pojednania, i niechaj chętnie podejmują się słuchania spowiedzi