BCCAP000000000000012ELEC

106 Nr 149 1. Przyswajajmy sobie umiejętność odczytywania znaków czasu, w których oczami wiary odkrywamy Boże zamysły, aby inicjatywy apostolskie odpowiadały wymaganiom ewangelizacji i potrzebom ludzi. 2. Rozwijajmy tradycyjne dzieła apostolskie, takie jak: misje ludowe, rekolekcje, spowiedź sakramentalna wiernych, opieka duchowa nad siostrami zakonnymi, zwłaszcza franciszkańskimi, posługa wobec chorych i więźniów, dzieła wychowania i rozwoju społecznego. 3. Podejmując także nowe formy apostolatu, ze szczególną troską poświęcajmy się ludziom, którzy są daleko od wiary i praktyk religijnych, a także tym, którzy ze względu na swe warunki życiowe nie mają regularnej opieki duszpasterskiej, jak na przykład młodzi przeżywający kryzys życia chrześcijańskiego, emigranci, robotnicy i osoby pochłonięte troskami ekonomicznymi albo dyskryminowane i prześladowane z jakiegokolwiek powodu. 4. Bądźmy świadkami kultury życia i czyńmy wytrwałe starania, aby życie ludzkie, od swego poczęcia aż do śmierci, było zawsze chronione i wspierane. Działajmy na rzecz dzieci i angażujmy się w wychowanie i formację młodzieży, także poprzez obecność w szkołach i ośrodkach wychowawczych. Troskliwie wspierajmy rodzinę opartą na małżeństwie, która jest Kościołem domowym i żywotną cząstką społeczeństwa, starając się być bliscy i solidarni zwłaszcza z rodzinami znajdującymi się w większej potrzebie. 5. Ze szczególnym oddaniem poświęcajmy się na rzecz dialogu ekumenicznego w miłości, w prawdzie i na modlitwie ze wszystkimi chrześcijanami, uczestnicząc w staraniach Kościoła, dla osiągnięcia jedności upragnionej przez Chrystusa. 6. Podobnie starajmy się wchodzić w dialog zbawienia także z osobami innych religii oraz z niewierzącymi, pośród których żyjemy albo do których zostaliśmy posłani. 7. Wszelkie posługi spełniane wobec ludzi powinny opierać się na naszym życiu ukształtowanym przez Ewangelię. Pamiętając, że świat słucha bardziej świadków niż nauczycieli, żyjmy blisko ludu w prostocie serca, przyjmując postawę prawdziwych braci mniejszych w naszym stylu życia i sposobie rozmawiania. Nr 150 1. Jezus poświęcił swe życie głoszeniu królestwa Bożego i posłał apostołów, by ewangelizowali wszystkie ludy.