BCCAP000000000000012ELEC

105 6. Podejmujmy się chętnie wszelkich dzieł posługi i zadań apostolskich, jednak pod warunkiem, że przystają one do naszej formy życia i odpowiadają potrzebom Kościoła. 7. Poruszeni miłością Ojca, który widzi w ukryciu, świadomie wybierajmy drogę minoritas i wspaniałomyślnie podejmujmy także zadania oraz posługi uważane za niskie i trudne, bez jakiegokolwiek chlubienia się tym. 8. Co więcej, jako uczniowie Chrystusa i synowie świętego Franciszka pamiętajmy, że życie apostolskie wymaga ducha gotowości na krzyż i prześladowanie aż po męczeństwo za wiarę, a także dla miłości Boga i bliźniego. Nr 148 1. Duchem ochoczym realizujmy wszelkie rodzaje apostolatu, także z własnej inicjatywy, według natchnienia Pańskiego. Różne prace apostolskie niech będą wspierane i koordynowane jako wyraz działania całej wspólnoty braterskiej i niech będą wykonywane w posłuszeństwie wobec kompetentnej władzy. 2. Wyjąwszy prawo Ojca świętego do decydowania o posłudze Zakonu dla dobra Kościoła powszechnego, podejmowanie jakiejkolwiek działalności apostolskiej jest poddane władzy biskupa diecezjalnego, od którego bracia otrzymują konieczne uprawnienia, po uprzednim zaaprobowaniu przez swoich ministrów. Ministrowie zaś, na ile to możliwe i z uszanowaniem naszego charyzmatu, niech chętnie wyrażają zgodę, gdy biskupi zapraszają nas do posługiwania ludowi Bożemu i do współpracy dla zbawienia ludzi. 3. Zadaniem kapituły prowincjalnej jest dostosowywanie działań apostolskich do wymagań czasu, z uwzględnieniem i poszanowaniem naszej tożsamości franciszkańsko-kapucyńskiej. Natomiast do ministra prowincjalnego, za zgodą jego rady, należy koordynowanie sił apostolskich w prowincji. 4. Gwardian, po konsultacji z kapitułą domową w przypadkach o większym znaczeniu, niech rozdzieli prace, mając na względzie sytuację poszczególnych braci i biorąc pod uwagę zarówno potrzeby Kościoła lokalnego, jak i wskazania duszpasterskie hierarchii kościelnej. 5. Ze względu na dobro Kościoła oraz zależnie od potrzeb okręgi niech chętnie współpracują ze sobą w dziełach i inicjatywach apostolskich, tak aby rozwijać je przez mądre planowanie. Wspierani poczuciem komunii eklezjalnej, współpracujmy po bratersku także z innymi instytutami życia konsekrowanego, nade wszystko franciszkańskimi.