BCCAP000000000000012ELEC

104 Rozdział IX: Nasze życie apostolskie Nr 146 1. Syn Boży został posłany przez Ojca na świat, aby przyjąwszy kondycję ludzką, konsekrowany namaszczeniem Ducha, zaniósł radosne przesłanie ubogim, uzdrowił skruszonych w sercu, obwieścił wolność więźniom, przywrócił wzrok niewidomym i ogłosił łaskę Pana. 2. Chrystus postanowił, aby ta misja mocą Ducha Świętego była kontynuowana w Kościele, który przyjmuje ją jako łaskę i własne powołanie oraz głęboki wyraz swej tożsamości. 3. Ten sam Duch pobudził świętego Franciszka i jego braterską wspólnotę apostolską, aby naśladując przykład Jezusa i Jego pierwszych uczniów, szli przez świat, przepowiadali pokutę i pokój, współpracując w ten sposób z ewangelizacyjną misją Kościoła. 4. Przeto nasza wspólnota braterska, posłuszna Duchowi Pańskiemu i Jego świętemu działaniu, wypełnia w Kościele obowiązek posługiwania wszystkim ludziom, ewangelizując czynem i słowem. Nr 147 1. W działalności apostolskiej wyrażajmy rysy charakterystyczne naszego charyzmatu w formach odpowiednio dostosowanych do warunków czasu i miejsca. 2. Pierwszym apostolatem brata mniejszego jest żyć w świecie życiem ewangelicznym w prawdzie, prostocie i radości. 3. A ponieważ życie braterskie jest szczególnym udziałem w misji Chrystusa, wzmacniajmy jej skuteczność apostolską przez serdeczne i żarliwe poświęcenie się Panu Jezusowi, czyniąc coraz bardziej autentycznymi nasze braterskie relacje i wspaniałomyślnie angażując się w misję Zakonu. 4. Traktujmy wszystkich z poważaniem i szacunkiem, i okazujmy zawsze gotowość do dialogu. 5. Idąc za przykładem Chrystusa i świętego Franciszka, choć preferujemy ewangelizację ubogich, nie obawiajmy się głosić nawrócenia, prawdy, sprawiedliwości i pokoju ewangelicznego także ludziom, którzy sprawują władzę lub decydują o losach ludów.