BCCAP000000000000012ELEC

102 współodpowiedzialności i współpracy, wspieranie jedności i komunii Zakonu w różnorodności. 2. Rada plenarna, która jest organem służącym refleksji i konsultacji, rozpatruje tematy o szczególnym znaczeniu, ofiarując zarządowi Zakonu swoją współpracę co do formacji braci i ich misji apostolskiej, co do rozwoju Zakonu oraz jego stosownej odnowy. 3. Minister generalny, za zgodą swej rady, może zwołać radę plenarną, która odbywa się zgodnie z regulaminem zatwierdzonym przez ministra generalnego, za zgodą jego rady. 4. Członkami rady plenarnej są: minister generalny, radni generalni i delegaci konferencji przełożonych wyższych, w proporcjach ustalonych przez ministr a generalnego, za zgodą jego rady. 5. Każda konferencja ustala sposób wybierania delegatów ze swych okręgów. Delegaci nie muszą być koniecznie wybrani spośród ministrów tejże konferencji. 6. Minister generalny, za zgodą swej rady, może potwierdzić wnioski rady plenarnej, stosownie zakomunikować je wszystkim braciom i na ich podstawie sformułować praktyczne wskazówki do działania dla Zakonu. Nr 144 1. Konferencje przełożonych wyższych są organizmami służącymi animacji i współpracy między ministrem generalnym a poszczególnymi ministrami okręgów. Działają one zgodnie ze statutem generalnym konferencji oraz statutami własnymi każdej z nich, zatwierdzonymi przez ministra generalnego, za zgodą jego rady. Spotkania konferencji odbywają się co najmniej raz w roku. 2. Konferencje są ustanawiane przez ministra generalnego, za zgodą jego rady. Tworzą je ministrowie prowincjalni i kustosze określonego terytorium. 3. Konferencje mają na celu wspieranie odpowiedzialności każdego z ministrów w odniesieniu do Zakonu, rozwijanie współpracy pomiędzy okręgami, jak też innymi organizmami kościelnymi, zwłaszcza zakonnymi o podobnym charakterze, a także gwarantowanie, na ile to możliwe, jedności działania i apostolatu na danym terytorium. 4. Każda konferencja, zgodnie ze statutem generalnym i swoim własnym, wybiera przewodniczącego, wiceprzewodniczącego i sekretarza. Tam, gdzie ze względu na swe funkcjonowanie konferencje tego by potrzebowały, mogą one wybrać również swoje rady.