BCC001198-2-26000000000000000

520 XVII. Meditacionea menduac, zure coft>sioen gaiueco griñac, hitz ba– tez pena egiten clautzulen guciac: bainan gno bara zaite jautsapen oso batekin haren erranelan; eztetzatzula bcttere adi liandic harat zure barneco penae eta errengurac: itan zaite seguratua, obe– dienlciaz goberuatcen zareuo, errephortchuric ga~ be izanen zarela Jaunaren aitcinean. Bainan Lehin zure barrena cofesor argitu hati ngertu , ta haren abisuac hartu ondean , oraino zure barneco penac entzuten baditutzu, eztuzu secnlan akhabo izane:n; hethi nrihasia ihilico za re, ta zure a.rimari asco bi~ degabe eginen dioiu. Cembat aldiz ez othe zare urrundu zure cofesio~ etan hemen ezarríac diren erregela zucenetaric ? ea bada, erreparazatzu orai artean gerthatu zaiz– kitzun hutsac, eta hemendic aitcina goberna zaite hemen errana den bezala: h1irbil zaite maiz sacra~ memlu salbagarri huntarat, behinere hunlaric ur– rundu gabe , cer nahi crisu gerthatuco bazaitztl ere : bainaii bethiere hurbil zaite galdetcen dituen disposicionekin, zure cofesio bakhotclia zure bi– cico azkena izan hehar balitz bezala. Nori ere bekhatuac barkhaturen haitiotzatzue· Ta hainei barkhatuac izanen zaizcote, en:an cera~ jen Jesu-Chrístoc apostoluei, ta hekien presunan aphez guciei. Ikhusazu, eta espanti zaite ikhus~eaz, cero~tasun erakhusten daucun Jainco Jaunac, ta zoin errechki barkhatcen <lauzkigun gure bek.hatuac' dio San Ambrosioc.